Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (ΔΑΣ) ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ 31-5-2021

Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 01 Ιούνιος 2021 06:33

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να χτυπήσει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, την απεργία, την οργάνωση και δράση των σωματείων, μας φωνάξατε για να συνεδριάσουν τα όργανα, να αποφανθούν για ένα νομοσχέδιο-έκτρωμα.
Αν σας χαρακτήριζε αφέλεια και ανικανότητα θα σας λέγαμε «επιτέλους ξυπνήσατε».
Αν το σημερινό μας θέμα ήταν η οργάνωση της αντίστασής μας, θα σας λέγαμε «κάλιο αργά, παρά ποτέ».
Δεν μπορεί όμως να γίνει καμιά συζήτηση σε μια συνομοσπονδία εργαζομένων για το αν συμφωνούμε ή όχι σε ένα νομοσχέδιοπου δίνει τη χαριστική βολή στον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς.
Το λέμε από την αρχή θέλοντας να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας από την πρώτη κιόλας πρόταση.

Δηλαδή τί ακριβώς να συζητήσουμε;
Αν πρέπει ή όχι να έχει ο εργαζόμενος συνεχόμενο 8ωρο, να δουλεύει 5 μέρες τη βδομάδα και την Κυριακή ελεύθερη; Είναι αυτό για συζήτηση; Τίθεται δηλαδή ζήτημα αν θα συμφωνήσουμε στην κατάργηση του 8ωρου;


Για κάποιους από σας όμως ήταν και είναι αντικείμενο συζήτησης με την εργοδοσία. Με ιδιαίτερη θέρμη υπερασπίζεστε το δήθεν δικαίωμά σας να εκπροσωπείτε εργάτες υποχρεώνοντάς τους είτε να δουλεύουν λιγότερο, με αντίστοιχα μειωμένες αποδοχές, είτε περισσότερο, στην καλύτερη περίπτωση με τις ίδιες αποδοχές. Φέρατε μάλιστα ως παράδειγμα χτες στην συνέντευξη τύπου τον Παπαστράτο.
Τί θέλετε λοιπόν; Να κάνουμε το ίδιο; Να πάμε σαν πρόβατα πει σφαγή;
Βέβαια εσείς έχετε ήδη αποφασίσει. Πραγματοποιήσατε συνέντευξη τύπου πριν συνεδριάσει κανέναν όργανο της συνομοσπονδίας και μιλήσατε όλη η ηγετική ομάδα, εκφέροντας τις απόψεις ποιων; Των εργαζόμενων; Δηλαδή οι απόψεις που εκφράσατε προήλθαν μέσα από συλλογικές διαδικασίες, βγήκατε στους χώρους δουλειάς; Τις προσωπικές σας εκφράσατε; Μα η συνέντευξη τύπου έλεγε ΓΣΕΕ. Εσείς είστε αλήθεια η ΓΣΕΕ; Τότε τί τα θέλουμε τα όργανα;Και επιπλέον, αν είναι να συζητάμε πάνω στο πλαίσιο που βάζει η μεγαλοεργοδοσία γιατί να συζητήσουμε εδώ στη ΓΣΕΕ; Καλύτερα να συζητάμε κατευθείαν με τα αφεντικά.

Μας φέρατε εδώ λοιπόν εκ των υστέρων να πούμε λέει γνώμη για ένα νομοσχέδιο που είναι βέβαιο ότι συνδιαμορφώσατε μαζί με την κυβέρνηση. Και μάλλον δεν σας ήταν και τόσο δύσκολο γιατί ήσασταν και οι δυο αποδέκτες στο ίδιο ραβασάκι του ΣΕΒ. Αντιγραφή κάνατε, με ολίγο πασπάλισμα, των εντολών των βιομηχάνων. Αποκαλύπτεται πλήρως η συμπαιγνία κυβέρνησης, υπουργού και ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

Και το πασπάλισμα που κάνατε σε όσα σας έδωσε ο ΣΕΒ είναι εξίσου επικίνδυνο. Θέλετε να συμφωνήσουμε ότι αποτελεί «δικαίωμά μας» να πετσοκόβουμε το χρόνο εργασίας για λογαριασμό των εργαζομένων κατά το πώς θέλει το αφεντικό.Μιλάμε για καραμπινάτη απλήρωτη δουλειά και το ξέρετε πολύ καλά.
Μα δεν ξέρετε ότι από μας τέτοια συμφωνία δεν θα δείτε εις τον αιώνα τον άπαντα;
Όπως δεν συμφωνήσαμε ποτέ στην ανάγκη να γίνεται ελαστική η εργασία, να κυριαρχούν οι σύγχρονοι δουλέμποροι, να αμείβονται οι εργαζόμενοι με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Εσείς για όλα αυτά όχι μόνο συμφωνήσατε αλλά τα θεωρήσατε και προϋπόθεση για να υπάρξει ανάπτυξη και επενδύσεις.

Άρα για ποιο λόγο μας φωνάξατε; Για να είμαστε παρόντες στην προσπάθειά σας να ρίξετε στάχτη στα μάτια των εργαζομένων;
Γιατί πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε τη δήθεν διαφωνία σας με την αύξηση των υπερωριών;
Στη χθεσινή συνέντευξη τύπου ο Κιουτσούκης είπε ότι οι υπερωρίες είναι μέσο για να αυξηθεί ο μισθός, που είναι λέει χαμηλός. Μα ποιος ορίζει το μισθό; Εσείς όλοι τον έχετε υπογράψει όχι μία, όχι δύο, αλλά πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Μιλάτε για τα 751 αλλά έχετε βάλει φαρδιές πλατιές τις υπογραφές σας στα 586 και στα 651.

Μήπως για να μας πείτε ότι διαφωνείτε με τις απολύσεις, όπως περιγράφεται ότι θα γίνονται μετά από την ψήφιση του νόμου; Μα το θέμα είναι αν θα γίνονται σεβαστές οι δικαστικές αποφάσεις ή αν έχουμε μέτωπο απέναντι σε αυτές, απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία που απολύει όποτε θέλει, όποιον θέλει, όπως θέλει;
Τώρα θα απολύονται το ίδιο εύκολα και οι πρωτοπόροι σε κάθε χώρο δουλειάς, οι συνδικαλιστές που οργανώνουν αντίσταση, που προβάλλουν διεκδικήσεις.Και μπορεί να διαφωνείτε σε αυτό με την κυβέρνηση, αλλά μάλλον τα γραμμάτια που έχετε να ξεπληρώσετε για την επανεκλογή σας με συνέδριο περιφρουρημένο από τα ΜΑΤ σας δημιουργούν ένα προβληματάκι. Είμαστε βέβαια σίγουροι ότι θα το ξεπεράσετε.

Ακούσαμε τις τοποθετήσεις σας για την απεργία και πραγματικά μας έχετε μπερδέψει. Γιατί αλήθεια ασχολείστε με ένα ζήτημα που το έχετε θάψει από καιρό; Εσείς δε λέγατε ότι η απεργία έχει φάει τα ψωμιά της; Εσείς δεν βαρέσατε σιωπητήριο όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέβαζε απεργοκτόνο νόμο; Εσείς δεν χαρακτηρίσατε γελοίους όσους απέργησαν τον Νοέμβρη για όσα σήμερα ξαφνικά μάθατε ότι φέρνει για ψήφιση η κυβέρνηση; Ποιον αλήθεια κοροϊδεύετε;
Και τώρα που θα απαιτείταιως προσωπικό ασφάλειας το 1/3 των εργαζομένων τί θα κάνετε; Πάλι σιωπητήριο; Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο εσείς δηλαδή τί λέτε; Να πάμε μια κι έξω με μια απεργία σε τέτοιο νομοσχέδιο και μάλιστα λίγο πριν ψηφιστεί;

Και τέλος, για το ηλεκτρονικό φακέλωμα, της ηλεκτρονικές ψηφοφορίες τί λέτε; Είστε αλήθεια έτοιμοι να παραδώσετε τα μητρώα ψηφισάντων στην κυβέρνηση και την εργοδοσία; Εδώ θέλει ξεκάθαρη θέση, γιατί χτες ο πρόεδρος το πήγε κι εδώ γύρω-γύρω. Συμφωνούμε να γίνεται έτσι; Γιατί αν συμφωνείτε τότε παραδώστε και τα κλειδιά των σωματείων στους μεγαλοεργοδότες και στον Χατζηδακη. Αφού έτσι κι αλλιώς όλα τα άλλα θα τα έχουν. Ποιος είναι μέλος. Αν ψήφισε. Μέχρι και τί ψήφισε.

Εκεί όμως που όλα έρχονται στη θέση τους είναι όταν ξεκαθαρίζετε σε όλους τους τόνους και από όλες τις πολιτικές αποχρώσεις το δια ταύτα. Αυτό που σας καίει είναι μην τυχόν και σας βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Μην τυχόν και παίρνονται αποφάσεις που δεν έχουν την υπογραφή σας. Να σας συμπεριλαμβάνουν ΣΕΒ και κυβέρνηση σε όλα όσα σχεδιάζουν ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό.
Να γιατί χολοσκάτε αν η διευθέτηση θα έχει την υπογραφή σας ή όχι. Να γιατί ακόμη και τώρα, μετά τη δημοσίευση του νομοσχεδίου, παρακαλάτε να εξαντλήσετε το διάλογο.
Να γιατί φοβάστε μήπωςενοχλήσετε την υγιή επιχειρηματικότητα με απεργίες και συλλαλητήρια.
Γιατί είστε, πώς να το κάνουμε, οι πιο πιστοί, οι πιο παθιασμένοι, παλιότερα και οι πιο αποτελεσματικοί, συνεταίροι των αφεντικών. Οι πιο συνεπείς προωθητές της λυκοσυμμαχίας στην Ευρώπη, κυβερνήσεων και μονοπωλίων.
Να γιατί ο πρόεδρος δεν θέλει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο προπαγανδίζοντας το Διεθνές Γραφείο Εργασίας και όσα όργανα της ΕΕ μας ξεδοντιάζουν λίγο-λίγο, με τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές».

Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι. Αυτοί που κάποτε φοράγανε στολές φιλεργατικές, ομολογουμένως πιο πετυχημένες από ό,τι σήμερα. Αυτοί που ανακάλυψαν πρόσφατα την έννοια της απόσυρσης του νομοσχεδίου, αλλά συμμετέχουν παράλληλα και σε όλους τους διαλόγους. Αυτοί που σήμερα μιλούν για απόσυρση, αλλά την είχαν ξεχασμένη για 5 χρόνια όταν ο ΣΥΡΙΖΑδήθεν προσπαθούσε, αλλά δεν μπορούσε να τα βάλει με τους δανειστές. Αυτοί για τους οποίους ο νόμος Αχτσιόγλου, που έγινε μετά Βρούτση, δεν σήκωνε καμιά απόσυρση. Αυτοί που μυγιάζονται γιατί προφανώς έχουν και τη μύγα, λέγοντας ότι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους προδότες, παρ' ότι δεν υπάρχει απόφαση της πλειοψηφίας που να μην έχουν συνυπογράψει, δεν υπάρχει τραπέζι κοινωνικού διαλόγου -προκρούστη για τα εργατικά δικαιώματα- που να μην έχουν στρογγυλοκαθίσει.

Όμως συνάδελφοι, ο πραγματικός κόσμος δεν είναι εδώ μέσα στο αμφιθέατρο. Εδώ είναι ο χώρος που αρέσκεστε να κάνετε εικονικές μάχες, να ξεστομίζετε μεγάλα λόγια, να ξεσκονίζετε ορισμένοι παλιές σοσιαλδημοκρατικές πρακτικές, ξεπερασμένες από το χρόνο και από την ίδια την πείρα των εργαζομένων.
Η πραγματικότητα είναι έξω από δω.
Είναι στους χώρους δουλειάς που όποιος σηκώνει κεφάλι και δεν έχει μαζί του ισχυρό σωματείο που να μην καθοδηγείται από τον εργοδότη, του το κόβουν.
Είναι μέσα στα ίδια τα σωματεία που τα μέλη τους σπάνε το κεφάλι τους και τα πόδια τους για να οργανώσουν έναν εργάτη, σε αντίθεση με αυτά, σαν εκείνο στην Ορεστιάδα, που ψηφίζουν 1.500 σε δυο μέρες.
Είναι στους δρόμους που σιχαίνεστε να τους διαβαίνετε με κινητοποίηση.
Είναι στις μαζικές, ζωντανές, συλλογικές διαδικασίες που θέλετε να τις καθορίζετε όπως και η κυβέρνηση με ηλεκτρονικές μαζώξεις και ψηφοφορίες.

Εμάς όλους συνάδελφοι, όπως και κάποιους ελπίζουμε από εσάς, θα μας βρείτε εκεί στον πραγματικό κόσμο.
Γι' αυτό και κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να δημιουργήσουμε απεργιακό κλίμα με στόχο πραγματικά να μην κατατεθεί το τερατούργημα κι όχι να βελτιωθεί. Γι' αυτό σας ρωτάμε εδώ και βδομάδες τί θα κάνουμε, ενώ εσείς θέλετε το κίνημα σε αναμονή. Γι' αυτό και δεν καθίσαμε με τα χέρια κάτω και οργανώνουμε απεργία για 3 Ιούνη, με στόχο να κλιμακώσουμε παρακάτω. Και δεν την οργανώνουμε εμείς μόνο. Κάποτε, τον Δεκέμβρη του 2009, ματώσαμε να ξεσηκώσουμε τον κόσμο, λίγο πριν έρθουν τα μνημόνια και πράγματι όσα σωματεία συγκροτούσαν το ΠΑΜΕ βάρεσαν απεργία.
Το Νοέμβρη που πέρασε κι όχι τον Οκτώβρη όπως είπες χτες πρόεδρε, δεν είμασταν μόνο εμείς. Ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες. Μάλιστα, έκανες ό,τι μπορούσες εσύ και τα πρωτοπαλίκαρά σου να το αποτρέψεις.
Κι επειδή αποτύχατε, το ρίξατε στο γνωστό τσάμικο. Βγάλατε από τη ναφθαλίνη παλιές, γνωστές, σάπιες πρακτικές. Γίνατε ξανά ακομμάτιστοι, ενώ όσοι βρίσκουν τη διέξοδο στον αγώνα είναι βραχίονες κομμάτων.
Κατ' αρχάς ποιοι από σας είναι ακομμάτιστοι; Στελέχη των αστικών κομμάτων που υπέγραψαν όλα τα μνημόνια και υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα είστε. Όλοι! Μα όλοι! Για λογαριασμό τους μιλάτε, την πολιτική τους προωθείτε. Πέρα από τους ελιγμούς που κάνετε για να μπερδέψετε κανέναν αφελή, είστε συντεταγμένοι και ταγμένοι σε όλες τις στρατηγικές επιλογές τους, που είναι η υπηρέτηση αυτού του βάρβαρου συστήματος. Αμφισβήτησε ποτέ κανείς από σας τα ιερά και όσια των εκμεταλλευτών μας; Μάθημα καπιταλιστικής οικονομίας μας κάνατε στην προηγούμενη συνεδρίαση της διοίκησης. Είστε με την καπιταλιστική ανάπτυξη που είναι ταυτόχρονα και ο δικός μας αργός θάνατος. Είστε με τους «υγιείς» επιχειρηματίες που ξεζουμίζουν τους εργάτες με όλη την εργαλειοθήκη που τους εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ. Υπερασπίζεστε την ατομική ιδιοκτησία των αφεντικών, το δικαίωμά τους να μας εκμεταλλεύονται και πού και πού διαμαρτύρεστε για το βαθμό της εκμετάλλευσης. Χτες ξανά, θέσατε ζήτημα για το χρόνο που διάλεξε η κυβέρνηση να φέρει το νομοσχέδιο. Αν το έφερνε δηλαδή σε φάση ανάκαμψης θα ήταν πιο εύπεπτο; Θα το καταπίναμε ευκολότερα; Ή μήπως δεν καταλαβαίνετε ότι το φέρνει τώρα για να θωρακίσει καλύτερα την κερδοφορία αμέσως μετά την πανδημία; Μια χαρά καταλαβαίνετε.

Τα Συνδικάτα πράγματι έχουν την αυτοτέλειά τους. Εσείς όμως όχι. Οι εξαρτήσεις σας ξεπερνούν ακόμη και τα όρια που βάζουν τα κόμματά σας. Καμιά φορά πάτε ακόμη πιο μπροστά. Ειδικά όταν είναι στην αντιπολίτευση ξεπερνάτε ακόμη και το εμπόδιο της αναγκαίας αντιπολιτευτικής τακτικής που εφαρμόζουν μέχρι να γίνουν κυβέρνηση. Δεν ξεκολλάτε από το ΣΕΒ, το ΣΕΤΕ, τους εφοπλιστές, τους μεγαλέμπορους και τους τραπεζίτες με τίποτε!
Και για ρίξετε σαν σουπιές το μελάνι σας ασχολείστε με το τί κάνει το ΚΚΕ. Αλήθεια, που σας δυσκολεύει μια κινητοποίηση ενός κόμματος με αίτημα να μην κατατεθεί ένα νομοσχέδιο που όλοι σας λέτε ότι περιλαμβάνει αντεργατικά άρθρα; Και τί θα δυσκόλευε έναν υπουργό, ή μια κυβέρνηση να φέρει σε ξεχωριστό νομοσχέδιο τα όποια τυράκια φέρνει για δόλωμα στη φάκα;
Και σε τί δυσκολεύει τον σχεδιασμό της ΓΣΕΕ, μέχρι του πιο μικρού σε αριθμό μελών πρωτοβάθμιου σωματείου, το να καλεί ένα κόμμα τα μέλη και τους οπαδούς του να βγουν στο δρόμο;
Είστε το λιγότερο θρασύδειλοι. Την αλήθεια δε λέτε. Που είναι να υπονομευτεί κάθε κίνηση να ξεσηκωθεί ο κόσμος απέναντι στην κυβέρνηση και την εργοδοσία. Και μπορεί μερικοί να τα βάζετε ακόμη και ανοιχτά με τη ΝΔ, αλλά η εργοδοσία στο απυρόβλητο.
Εδώ φτάσατε στο σημείο να θεωρείτε υπονομευτικό να αποφασίζουν τα σωματεία απεργία στις 3 του Ιούνη, όταν ο Χατζηδάκης έχει γυρίσει από πέντε φορές το κάθε κανάλι προωθώντας τη θανατηφόρα για τα δικαιώματά μας πραμάτεια του, εδώ και βδομάδες.
Τί λοιπόν συνιστά υπονόμευση; Να οργανώνεις την αντίδραση των εργαζομένων, ή να περιμένεις να ρίξεις προς το τέλος μια ντουφεκιά, αποκλείοντας οποιαδήποτε κλιμάκωση;
Μπορείτε λοιπόν να μας βρίζετε και να βγάζετε χολή, αλλά να ξέρετε ότι για μας είναι τιμή να σε βρίζει αυτός που έχει ξεγυμνωθεί και έχει ταχθεί ολοκληρωτικά με τον εκμεταλλευτή μας.

Αυτό όμως που δεν εννοείτε να πάρετε χαμπάρι είναι πως είστε απελπιστικά μόνοι. Δεν σας πιστεύουν ούτε οι δικοί σας. Οι προθέσεις σας δεν κρύβονται. Σας έχει ξεμπροστιάσει η γραμμή σας. Θέλετε τον εργοδότη να αναπτύσσετε ανεμπόδιστα, χωρίς βαρίδια όπως ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς, απλά να τον διευθετείτε με την υπογραφή σας. Θέλετε την απεργία ξεδοντιασμένη για να καταλήγει μια συμβολική αντίδραση, χωρίς να θίγει τα κέρδη των εργοδοτών. Θέλετε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους μονάχα ως φερετζέ του συστήματος, να επιβεβαιώνουν τους άγριους αντεργατικούς νόμους των κομμάτων σας. Θέλετε σωματεία που να συμβάλλουν στο να περνά η γενική εργοδοτική γραμμή και να μην συγκρούονται μαζί της. Θέλετε να διασφαλίσετε ότι δεν θα αλλάξει τίποτε. Ότι δεν θα αμφισβητηθεί ο νόμος του εργοδότη. Να μείνει σαν μια ξεπερασμένη ανάμνηση το σύνθημα ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.

Σε όλα αυτά είναι απόλυτα φυσικό ότι δεν θα σας ακολουθήσουν όσοι και όσες θα πείθονται ότι η κατάσταση αυτή δεν πάει πουθενά σε όφελος των εργαζομένων. Και πείρα υπάρχει και γνώση. Και οργή και αγανάκτηση. Γιατί ακόμη και μέσα εδώ ίδιοι όλοι δεν είναι με σας, με την ηγετική ομάδα.
Προσέξτε μονάχα καλά ένα. Κάντε ό,τι θέλετε. Ξεφτιλιστείτε όσο θέλετε. Κάντε διαλόγους με τους δήμιους της εργατικής τάξης όσο και όποτε θέλετε. Σταματήστε τα παιχνίδια αποσυντονισμού και αποδιοργάνωσης.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όσα μέλη του ΔΣ αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης, αντιλαμβάνονται ότι τώρα πρέπει να δοθεί μάχη, απάντηση μαζική, αποφασιστική απέναντι στην κυβέρνηση, στην μεγαλοεργοδοσία να συνταχθούν με όλες εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, συνδικάτα) για απεργιακό μέτωπο. Να επικυρώσουν και με την στάση τους τις αποφάσεις τους. Αποφάσεις που έχουν βγει με πολύ σκληρή δουλειά και κόπο μέσα από εκατοντάδες γενικές συνελεύσεις, περιοδείες, εξορμήσεις, συσκέψεις για μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση στις 3 Ιούνη.

Αφήστε τα σωματεία να κάνουν κι αυτά αυτό που έχουν καθήκον να κάνουν. Έτσι κι αλλιώς έχετε από καιρό κόψει πέρα.
Γιατί τί νόημα έχει να πάμε σε απεργία 8 ή 9 Ιούνη; Το θέμα για σας ποιο είναι; Να μην ψηφιστεί ή να μην κατατεθεί; Και για κλιμάκωση τί έχετε να πείτε; Η ημερομηνία που προτείνετε συνάδει με τη λογική σας να ψηφιστεί, με ολίγον χτένισμα.
Βιάζεστε να ψηφιστεί! Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στην πραγματικότητα βιαζόσασταν από το φθινόπωρο. Γι' αυτό λυσσάξατε να μην απεργήσει κανείς στις 26 Νοέμβρη.
Το ίδιο και την Πρωτομαγιά. Και εκεί μαζί με το Χατζηδάκι πήγατε. Γιατί πού αλλού ήσασταν στις 4 Μάη; Στο δρόμο πάντως όχι.Οποίος δεν πιάνει τα μηνύματα της ίδια της ζωής, τα μηνύματα των εργαζόμενων, κακό του κεφαλιού του. Εμείς θελουμε τη συσπείρωση περισσότερων συνδικάτων, εργαζόμενων, το νομοσχέδιο να μην κατατεθεί. Κανείς δεν μπορεί να συζητήσει όλα αυτά που φέρνει η συμφωνία σας με την κυβέρνηση και η λογική που έχετε της βελτίωσης. Είχατε την εντύπωση ότι επειδή έχετε τα πετσομένα τα κανάλια σας ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο. Έχετε όμως ταραχτεί γιατί πλέον ο εργατόκοσμος σας έχει πάρει χαμπάρι. Σας αφήνουμε στα Κώστα μου και Νίκο μου με το Χατζηδάκι.

Κρατήστε λοιπόν την ψυχραιμία σας και ολοκληρώστε όπως σας έχουν αναθέσει τα αφεντικά το ρόλο σας απέναντι στο έγκλημα που θέλουν να διαπράξουν ενάντια στην εργατική τάξη.
Και αφήστε να κάνουμε εμείς το καθήκον μας.
Γιατί εμείς ούτε παζαρέψαμε, ούτε θα το κάνουμε ποτέ, το 8ωρο, το δικαίωμά μας να απεργούμε, να συνδικαλιζόμαστε, να οργανώνουμε τους εργαζόμενους ενάντια στον καπιταλισμό και τους εκμεταλλευτές μας. Να αγωνιζόμαστε κατά το πώς συμφέρει την εργατική τάξη και όχι την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της.

Κλείνοντας θελουμε να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά την αγωνιστική μας αλληλεγγύη στον πολύμηνο αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ που παρά την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων δίνουν μια παλικαρίσια μάχη και θα είναι νικητές.
Ακόμη εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού ενάντια στην σφαγή και τις επιθέσεις από το Ισραηλ με την στήριξη των Αμερικανών και της ΕΕ. Εκατοντάδες νεκροί μεταξύ των οποίων και παιδιά, άμαχοι. Θα είμαστε μαζί τους,για ένα κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967. Για να σταματήσει κάθε στρατιωτική, οικονομική, πολιτική αναβάθμιση των σχέσεων της Ελλαδας με το Ισραηλ που έκαναν και κάνουν όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή της ΝΔ.